ما نبوديم سايه ما نور شد نور گشتيم جلوه ما حور شد
حال ما پر نور بود پر شور شد نفخه اي شد شور ما در صور شد
نفخه آن صور شد در ناي ما ما الف گشتيم او شد باي ماجهل و تاريکي تو از خود دور دار قلب و جانت تشنه آن نور دار
گر تو خواهي ساقي جانت شود زنده دارد نور و ايمانت شود
خاک تو آن نان عيسايي شود آب تو جام مسيحايي شود
نفس تو پاک است عيسي خود تويي قلب تو نور است موسي خود تويي
بر الفباي وجودت کن نظر اقراء باسم ربک داري بسر

ناصر طاهري بشرويه---------روشنا

سروش عشق و آگاهي

rroshanaa.mihanblog.com